KAMERA ÖNÜ OYUNCULUK TİYATRODAN NASIL FARKLIDIR?
İşte kamera önü oyunculuğunun tiyatrodan farklı olmasının en büyük yollarından bazıları. Tiyatroda oyunculuğa alışkınsanız, kamera önü oyunculuğunun taleplerine uyum sağlamakta zorluk çekebilirsiniz. Bir kamera önü oyunculuk dersi almaktan faydalanabilirsiniz.
KAMERA ÖNÜ OYUNCULUK GÖRÜŞMESİ
Giyinip kamerayı yüzünüze çekmeye hazır olmalısınız. Ekran seçmeleri için geri dönüş süresi genellikle daha düşüktür, bu nedenle hazırlanmak için fazla zamanınız olmaz.
Genel olarak, bir kamera önünde seçmelere katıldığınızda çok fazla alanınız olmayacak, çok daha yakınlardaki insanlarla rahat olmanız gerekecek.
Kamera Önü Oyunculuk/ Sahne Oyunculuk Yüz İfadeleri ve Vücut Hareketleri
Sahne için oyunculuk ile ekran için oyunculuk arasındaki en büyük fark, seyircinin konumudur. Bir tiyatroda sahne seyirciden uzak olma eğilimindedir. Tiyatronun büyüklüğüne bağlı olarak, oyuncuların yüz ifadelerini ve jestlerini abartmaları gerekir, böylece arka sıradaki patronlar bile neler olup bittiğini görebilir. Örneğin, oyuncular üzüntülerini sahnede tek bir gözyaşıyla ifade edemezler, çünkü sadece sahneye en yakın seyirciler bunu görebilir.
Ancak ekranda rol alırken kamera oyuncuya aşırı derecede yaklaşabilir ve bu da seyirci ile oyuncular arasındaki boşluğu kapatır. Yakın çekim perspektifi nedeniyle, filmdeki aktörler daha incelikli, kontrollü ve doğal ifadeler ve jestler kullanmalıdır. Büyük, abartılı “sahne oyunculuğu” ekranda garip ve aptal görünebilir.
FİLMDE DOĞALAMA YAPMAK İÇİN DAHA FAZLA ÖZGÜRLÜĞÜNÜZ VAR
Tiyatro oyunculuğu çok daha tekrarlayıcıdır. İnsanlar sahnede bir performans izlediğinde, genellikle her seferinde aynı performansı beklerler ve oyuncuların senaryoyu kelimesi kelimesine takip etmeleri beklenir.
Film veya televizyon için oyunculuk yaparken, doğaçlama yapmak için çok daha fazla özgürlüğe sahipsiniz. Seyirci genellikle senaryoyu daha önce hiç görmemiştir. Senaryo teatral performansa dayalı olsa bile, kelimesi kelimesine takip edilmesine gerek yoktur. Oyuncu, tarihi bir olayı canlandırmıyor ve belirli bir figürden alıntı yapmıyorsa, onlara yaratıcı bir lisans verilir.
Doğaçlama yeteneği malzemeye yenilik katar. Bununla birlikte, oyuncunun kabul edilebilir doğaçlama seviyesini anlaması gerektiği anlamına da gelir. Oyuncularının doğaçlama yapmasına izin vermek söz konusu olduğunda, her yönetmenin kendi rahatlık düzeyi vardır. Bu sınırları anlamak için yönetmenle yakın çalışmanız gerekir.
Ses ve Ses Düzeyi
Oyuncuların her canlı tiyatro performansı için doğru olanı yapmak için sadece bir şansı var! Bu yüzden güçlü ve sağlıklı bir sese sahip olmak ve mısraların hafızaya alınmasını sağlamak çok önemlidir. Gösteri veya prodüksiyon bütçesine bağlı olarak, bir performans sırasında mikrofonlar kullanılabilir veya kullanılmayabilir. Bir mikrofonla bile, oyuncular net bir diksiyon ve net bir ifade ile her seferinde repliklerini doğru bir şekilde uygulamalı ve gerçekleştirmelidir. Müzikallerde oyuncular ilk denemede notalarını ve sözlerini doğru yapmalıdır. Canlı bir tiyatro performansı sırasında herhangi bir değişiklik yapılmaz!
Ekran performansları için, oyuncuların bir sahneyi doğru bir şekilde elde etmek için birden fazla “çekimi” vardır. Diksiyonlarını bozarlarsa, bir satıra takılırlarsa veya kelimeleri karıştırırlarsa, sahneyi tekrar yapabilirler. Film ve televizyon setlerinde, setin her yerinde hatları almak için mikrofonlar var. Post prodüksiyonda oyuncular, çekim sırasında yaptıkları hataları düzeltmek için sık sık yeniden kayıt satırlarına geri dönerler.
KAMERA ÖNÜ OYUNCULUK HATLARINIZI DOĞRU EKRANDAN ALMAK İÇİN AYNI BASINÇLA KARŞILAŞMAZSINIZ
Sahnede her şeyi doğru yapmak için tek şansınız var. Gerçek zamanlı olarak hareket ediyorsunuz, bu nedenle yaptığınız herhangi bir hata geri dönüşü olmayacak. Çizgilerinizden herhangi birini unutursanız, onları olabildiğince çabuk hatırlamanız gerekir. Yanlış bir şey söylersen, seyirci hatırlayacaktır. Biri aksesuarlardan birini unutursa, o zaman onsuz yapmanın bir yolunu bulmanız gerekecek. Bu da tiyatro oyuncularını etkiliyor.
Bu sorunlar filmdeki kadar yıkıcı veya utanç verici değil. Yönetmen, çözemeyecekleri bariz sorunlar varsa, genellikle ekran görüntüsünü tekrar almak için arayabilir.
Bu, aktörlerin üzerindeki baskının bir kısmının alınmasına yardımcı olur. Ancak yine de her atışta yeteneklerinin en iyisini sergilemeleri bekleniyor.
KAMERA ÖNÜ OYUNCULUK Hazırlık ve Performans
Tiyatroda performanslar gerçek zamanlı olarak gerçekleşir. Sahne oyuncuları, karakterlerinin kişiliklerini ve tuhaflıklarını geliştirmek için birçok prova saati harcarlar ve gösterinin sekansında gerçekleştirilebilmeleri için repliklerini ezberlemek için daha da fazla saat harcarlar. Tüm bu hazırlıklara rağmen, bir şeyler ters giderse kaçırılan bir ipucu, unutulan bir pervane, atılan bir ip veya bir gardırop arızası – ne olursa olsun, gösteri bir şekilde devam etmeli! Canlı performanslar vermek, sahne oyuncuları için zorlayıcı olabilir. İşi tamamlamak için her performanslarında aynı performansı yeni bir enerjiyle sunmaları gerekir.
Filmde performanslar gerçek zamanlı olarak gerçekleşmez. Bir oyuncu bir repliği değiştirirse, bir senaryoya atıfta bulunmak ve bir sonraki çekimde hatayı düzeltmek kolaydır. Bununla birlikte, film oyunculuğunun bir zorluğu, sahnelerin genellikle bütçe endişeleri, günün saati veya hava durumu nedeniyle sıra dışı çekilmesidir. Bir aktör, bolca koşan ve çığlık atan yoğun bir sahneyi hemen ardından gülerek ve gülümseyerek mutlu bir sahne yapmak zorunda kalabilir. Zihinsel olarak “yeniden ayarlamak” için arada çok az zaman vardır. Bu, bir aktör üzerinde duygusal olarak boşalabilir. Senaryo oyuncuları da doğaçlama senaryo değişiklikleriyle başa çıkmak için hazırlıklı olmalıdır. Film oyuncuları genellikle senaryonun yepyeni bir bölümünü anında ezberlemek zorundadır.
